Zaburzenia lęku uogólnionego

Zaburzenia lęku uogólnionego, nerwica – co to jest?

Zespół lęku uogólnionego charakteryzuje się chronicznie występującym zamartwieniem się i lękiem, które są nieproporcjonalnie silne wobec sytuacji będącej ich źródłem. Osoby zmagające się z tym zaburzeniem bardzo często martwią się wieloma błahostkami „na zapas”, snując domysły i czarne scenariusze. Niestety wiąże się to z męczącym uczuciem napięcia, które uniemożliwia nie tylko zrelaksowanie się, ale i normalne funkcjonowanie.

Co istotne, zaburzenia lęku uogólnionego mogą rozwinąć się w każdym wieku, dotykają zarówno dzieci, jak i dorosłych, choć najczęściej rozpoczynają się we wczesnej dorosłości. W przypadku zaburzeń lękowych uogólnionych nie można wymienić konkretnego czynnika, który doprowadza do ich wystąpienia. Badania nad schorzeniem wykazały jednak, że wpływ na rozwój zespołu lęku uogólnionego mają zarówno uwarunkowania genetyczne, jak i czynniki środowiskowe.

Terapia zaburzeń lęku uogólnionego – dla kogo jest przeznaczona?

Zaburzenia lękowe uogólnione są związane z tzw. lękiem wolnopłynącym – czyli takim, który pojawiać się może w każdej chwili, całkowicie niezależnie od tego, co w danej chwili robimy, i który w zdecydowanej większości przypadków jest nieuzasadniony. 

Osoby zmagające się z tym zaburzeniem zamartwiają się wieloma kwestiami, np. sytuacją finansową, zdrowiem swoim i bliskich, tym, czy dobrze wykonują swoją pracę, tym, czy ich obecny związek jest udany. Pacjent z zespołem lęku uogólnionego zamartwiać się tak naprawdę wszystkim.